🔥

Van huis naar thuis (3)

Wat zijn we gelukkig met ons huis! In de serie van huis naar thuis lees je over hoe we het ook steeds meer ons thuis maken. Na ons eerste bezoek met kerst, volgde er in kleiner comité aan ons gezellige Zweedse huis. Mathilde ging in maart met haar vader naar Liatorp. Op het programma stond het plaatsen van dakramen, het aanvragen van een Samordnungsnummer, een kennismaking op de school van de kinderen.. en meer.. In deze van ‘van huis naar thuis’ een verslag van het kluswerk 🛠️✨

(Lees verder onder de foto)

Liefde voor houten huizen

Toen Mathilde een jaar of 10 was bouwden haar ouders hun eigen houten huis. In Finse stijl, dat wel. Maar de geur van vers gezaagd hout, de eindeloze mogelijkheden die hout biedt om mooie dingen te bouwen, de sfeer en uitstraling van houtbouw.. de liefde voor houten huizen zit bij Mathilde heel diep. En bij haar vader zo mogelijk nog dieper. Deze reis kwam hij voor het eerst in ons huisje in Liatorp en - zoals we al hoopten - was hij heel enthousiast over wat hij daar aan trof. Het huis is dan ook een prachtig stukje vakmanschap. Dat wordt zeker zichtbaar als je de boel open maakt, omdat er iets aan wilt aanpassen.

Voor we aan de slag konden

Op dag 1 begon de klus. Maar pas nadat we een boel nare rommel hadden opgeruimd👀 Niet in huis gelukkig, maar in de tuin en de bijgebouwen. Er was in de maanden dat wij er niet waren namelijk een poging tot inbraak geweest. Deuren van de schuren geforceerd, raampje van het gastenverblijf kapot geslagen. Ondanks dat er niks weg was (er lag ook niks van waarde), gaf het toch een heel naar gevoel. Nadat het weer netjes was en we de sloten gerepareerd hadden, kon het werk aan de dakramen echt beginnen💪

Onderwijl was het fijn iets over de narigheid te kunnen delen op Insta en bleken andere Nederlanders op het Zweedse platteland een beetje te kunnen duiden wat hier was gebeurd. Routineklusje, bij (ogenschijnlijk) leegstaande huizen wordt vaker ingebroken op zoek naar makkelijk mee te nemen spul, zoals gereedschappen uit de schuur.

Ok, les geleerd: doe de schuur goed op slot. En als je er bent/woont hoef je niet zo bang te zijn dat er iemand ‘langs komt’. Een leeg, donker, verlaten erf is interessant. Als het bewoond, licht en vol leven is, is het risico van inbreken veel te groot… What a relief 😅 Toch is het niet leuk als je je spulletjes zo aantreft👇 (Lees verder onder de foto)

Aan de klus

Als je binnenkomt kijk je in één keer tot in de nok naar boven. Daar zit een ruime overloop, die ideaal zou zijn als werkplek. Ware het niet dat er geen daglicht komt (behalve een klein beetje via de voordeur). Da’s voor een werkplek niet fijn. Zo ontstond het idee om er een dakraam te plaatsen☀️ En omdat we geen tekeningen van dakspanten konden vinden, besloten we voor twee kleine dakramen te gaan. Dan konden we een beetje spelen met de uitvulling, zodat we ze precies tussen twee spanten konden plaatsen - en er vooral geen door hoefden te zagen. En zo geschiedde.

Voorzichtig de schrootjes eraf, laagje voor laagje de constructie open maken tot we bij de pannen waren. Onderwijl uitdenkend hoe we één en ander het handigst konden aanpakken en of we dat voor elkaar zouden krijgen met het gereedschap en de materialen die we bij ons hadden.

We kwamen tot de conclusie dat een bezoekje aan de bouwmarkt toch wel even nodig zou zijn - wat ook gewoon wel leuk is in een ander land. Beetje in de categorie supermarkt in het buitenland: Wat hebben ze hier allemaal dat je van thuis kent? Welke andere verrassingen tref je er? En hoe duur is het, vergelijkbaar met thuis of juist heel anders? (Lees verder onder de foto’s)

Dat doe je even, die dakraampjes plaatsen. Dat was wat Mathilde in gedachten had, maar het bleek een fikse klus. Op dag 1 zorgden we dat het eerste raam er in zat en waterdicht was voor we naar de bouwmarkt gingen. Op dag 2 was dat het doel voor het tweede raam. Voor dag 3 hadden we andere plannen (wandelen in Åsnen🥾🥾) en op zoek naar stalling voor het lieve paardenbeest van Eva. En voor dag 4 stond de afwerking aan de binnenkant op de planning.

En hej, dat was niet zo gepland maar zo convenient: op dag 1 en 2 (toen we op het dak bezig waren) was het fantastisch weer! De zon scheen, strakblauwe lucht☀️💙 IJskoud was het, dat wel. Maar zoals ze in Zweden zeggen: there’s no such thing as bad weather. Die kou, daar konden we ons op kleden. (Lees verder onder de foto)

De afwerking van de binnenkant begon met het isolatiemateriaal. Dat moest allemaal weer op z’n plek en netjes afgeplakt worden, want er moet vanaf binnen geen ‘leefvocht’ in komen en van buiten geen regen, sneeuw of andere nattigheid. Dan alles glad maken en uitvullen (daarvoor hadden we bij de lokale bouwmarkt plaatmateriaal gekocht) en dan de schrootjes er weer netjes op. Het was zo’n beetje 23.00 uur voor we klaar waren, maar het resultaat mag er zijn! 👏

Hard werken, goed eten

Klussen is hard werken, maar van de leuke variant. En bij hard werken hoort goed eten. Stevig ontbijten, Fika momentjes bij de houtkachel, lunchen met lekkere broodjes. Wanneer de zon scheen, moest dat lunchen natuurlijk direct buiten gebeuren😉 Op de veranda of in de tuin, keuze genoeg voor fijne plekjes waar je in de zon en uit de wind kon zitten. Super fijn!

In de avond kookten we zelf. Met boodschappen uit de Zweedse supermarkt was het een kleine uitdaging om voor een aangenaam prijsje lekker te kunnen eten. Want man, alles wat niet in Zweden groeit is duur💸 En dus hebben we ons geoefend in de kunst van lekker koken met lokale producten. Aardappeltjes uit de oven, zalm of van die typische Zweedse (vega)worstjes —> korv. En natuurlijk Zweedse balletjes in het IKEA restaurant, niet verkeerd na een dag stevig klussen 😍