Hoe het begon
Zweedse droom (1/4)
De eerste keer dat we met iemand spraken over Zweden waren we een jaar of 18 en net een tijdje samen. We zaten aan de picknicktafel in de voortuin bij Jorrits ouders toen we het maar gewoon uitspraken: we willen graag in Zweden wonen. Ooit.
Een puur romantische en naïeve wens; we waren er namelijk nog nooit geweest 😅
Flarden van wat ons ook nu nog zo aantrekt in het land kwamen al wel voorbij: bossen, meren, huizen met karakter, vuurtjes, wildkamperen…
(Lees verder onder de foto)
/w=3840,quality=90,fit=scale-down)
Een paar jaar later, we waren 21 en inmiddels ouders geworden van Eva (ja hectisch, ja ongepland, ja welkom 😄), woonden we in een comfortabele flat. Prettig wonen, maar buiten wonen leek ons heerlijk en met ons volkstuintje en de vele uitstapjes naar nabijgelegen natuurgebieden proefden we daar vast een beetje van.
Toen we online zagen dat je in Zweden voor weinig een heuse Pippi Langkous villa op het platteland kunt kopen, werd onze droom nieuw leven ingeblazen.
We waren er nog steeds niet geweest…
Net als Pippi Langkous
Wat we toen niet hadden kunnen vermoeden, werd meer dan tien jaar later werkelijkheid: we kochten ons eigen vrolijk gekleurde houten huisje in Zweden. En net als Villa Kakelbont staat het in Småland 😉 (maar ‘t is wel wat minder bont).
Voor we bij ons eigen houten huisje aan komen, gebeurt er echter nog het nodige. Hieronder kan je onder andere verder lezen hoe het plan verder vorm kreeg.
/w=1080,quality=90,fit=scale-down)
Mathilde Tempelman - Lam/w=1080,quality=90,fit=scale-down)
Mathilde Tempelman - Lam/w=1080,quality=90,fit=scale-down)
Mathilde Tempelman - Lam